Ik hou vast aan mijn grote ideeën

Dingen beter maken en jezelf verbeteren is volgens mij niet alleen noodzakelijk om aantrekkelijk te blijven voor je publiek, maar ook om jezelf uit te blijven dagen en energie te halen uit dat werk. Vóór ik met een nieuw album het land intrek, zit ik al maanden te bedenken hoe ik die vertaling naar het podium ga maken. In het livecircuit is dat anno 2024 een flinke uitdaging.

“Pop wordt te duur”, schreef Robert van Gijssel eerder dit jaar in de Volkskrant. Kosten voor liveacts blijven stijgen. Denk aan energie, personeel, huur voor popzalen, materialen voor festivals en horeca. Om aantrekkelijk te blijven voor bezoekers, kan men die kosten maar beperkt doorberekenen in de tickets. Daardoor zijn de marges in het livecircuit beperkt en moet je extra creatief zijn in je voorbereiding en inkoop.

Nu beginnen de ideeën voor mijn concerten in mijn hoofd altijd groot. En ik ben niet het type dat blij wordt van een aangelengde versie van een oorspronkelijk plan. Dus dat betekent nogal wat doorzettingsvermogen en creativiteit om zaken toch voor elkaar te krijgen. Nee, vele tienduizenden euro’s voor een decor, backdrop en aankleding zijn er niet. Dus ga je op zoek naar wat je zelf kunt en naar partijen die schaalbaar kunnen werken. Zo stond ik de afgelopen tour midden in een levensgroot nachtelijk bos, met brandvertragende nep-rotsen. In mijn totaal-ervarings-enthousiasme moest het natuurlijk ook naar dat bos ruiken. Commerciële geurbedrijven vragen flinke bedragen. Niet haalbaar in het clubcircuit, dus gingen wij met man en macht op zoek naar een goede bosgeur om via de rookmachine speels door de zaal te laten glijden. De eerste twee testers roken naar WC-Eend en St. Marc-ontvetter. De derde ligt nog steeds ergens op een FedEx-punt in Ohio. De vierde kwam veel te laat vanuit Engeland, maar… tijdens het staartje van de tour kon de oplettende bezoeker niet om de geur van dampend mossige bosgrond heen.

'En ik ben niet het type dat blij wordt van een aangelengde versie van een oorspronkelijk plan'

En dan heb ik het nog niet eens over kleding, lichtplan, in-ear-systemen, logistieke uitdagingen, pre-producties, fatsoenlijke catering, merchandise, tourmanagement, geavanceerde akoestische techniek, voorprogramma’s en nog zoveel meer zaken die je als artiest zou moeten kunnen loslaten en aan je mensen moet overlaten. Maar het lukt me niet. Ik moet betrokken zijn, mezelf blijven uitdagen, beter worden, mensen uitnodigen in mijn wereld en steeds verder groeien. Het leidt niet af van het zingen, het is het fundament van wat ik samen met mijn collega’s wil neerzetten.